Odmiana imienia Zbignunia przez przypadki

Zbignunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zbignunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zbignuni

Celownik
(komu? czemu?):Zbignuni

Biernik
(kogo? co?):Zbignunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Zbignunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zbignuni

Wołacz
(hej!):Zbignuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZbignuniaZbignunia nie umie śpiewać.
Gdzie jest Zbignunia?
Jutro Zbignunia wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Zbignunia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Zbignunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZbignuniBardzo podoba mi się wypracowanie Zbignuni.
Rodzina Zbignuni wyprowadziła się.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Zbignuni.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Zbignuni.
Od razu zobaczyła ich mama Zbignuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZbignuniOpowiedziałam Zbignuni o przykrości która mnie spotkała.
Mam nadzieję, że Zbignuni również się podoba.
Zbignuni włosy stanęły dęba na głowie.
Chciałam szybko pochwalić się Zbignuni.
Proszę Zbignuni nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
ZbignunięWidzę Zbignunię.
Spojrzała na Zbignunię jeszcze raz.
Spojrzałam na Zbignunię w wymownym geście.
Zbignunię zaświerzbiały ręce.
Spotkałam Zbignunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZbignuniąWieczorem ze Zbignunią znowu idziemy na spacer.
Siedzieliśmy ze Zbignunią na ławce w parku.
Sprzątam pokój razem ze Zbignunią.
Zobacz wywiad ze Zbignunią oraz innymi uczestnikami finału.
Tym razem korespondowałam ze Zbignunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZbignuniNa koniec parę słów o Zbignuni.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Zbignuni.
Myślałam cały czas tylko o Zbignuni.
Ten wiersz jest o Zbignuni.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Zbignuni.

Wołacz:
(hej!)
ZbignuniuGdzie jesteś Zbignuniu!?
Witaj Zbignuniu!
Zbignuniu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Zbignuniu!
Dziękuję Zbignuniu za rozmowę!