Jak się odmienia przez przypadki imię Zbignunia?
Imię żeńskie Zbignunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Zbignunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Zbignunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Zbignuni.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Zbignuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Zbignunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój ze Zbignunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Zbignuni.
Wołacz (Hej!): Gdzie jesteś Zbignuniu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Zbignunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Zbignunia.