Jak odmienić imię Zbignunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zbignunia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Zbignunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zbignunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Zbignuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Zbignuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Zbignunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem ze Zbignunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Zbignuni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Zbignuniu!?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Zbignunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Zbignunia.