Odmiana imienia Witburgusia przez przypadki

Witburgusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Witburgusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Witburgusi

Celownik
(komu? czemu?):Witburgusi

Biernik
(kogo? co?):Witburgusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Witburgusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Witburgusi

Wołacz
(hej!):Witburgusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WitburgusiaMam na imię Witburgusia.
Ma na imię Witburgusia.
Witburgusia wraca do domu.
Witburgusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Witburgusia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WitburgusiZostało sto dni do narodzin Witburgusi.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Witburgusi.
Postanowiłam zadzwonić do Witburgusi i chłopaków.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Witburgusi.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Witburgusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WitburgusiNie wiem, co powiedzieć Witburgusi.
Zaproponowałem Witburgusi dwa tematy.
Mama przyznała rację Witburgusi.
Kto wie, może Witburgusi wyjdzie do na dobre.
Rozalia z troską przyglądała się Witburgusi.

Biernik:
(kogo? co?)
WitburgusięDoprowadził tym Witburgusię do stanu bliskiego apopleksji.
Przed wejściem spotkaliśmy Witburgusię.
Podchodzi, całuje Witburgusię i idzie do wyjścia.
Kacper patrzył na Witburgusię ze zdumieniem.
Spojrzałam na Witburgusię w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WitburgusiąByliśmy z Witburgusią na jarmarku.
Razem z Witburgusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Oboje z Witburgusią wybuchliśmy śmiechem.
Dorota spotkała się z Witburgusią.
Sprzątam pokój razem z Witburgusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WitburgusiPowiedz mi, co myślisz o Witburgusi.
Piszę o Witburgusi.
Śpiewam o Witburgusi.
Myślę o Witburgusi.
No a teraz trochę więcej o Witburgusi.

Wołacz:
(hej!)
WitburgusiuDobranoc Witburgusiu!
Witburgusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Witburgusiu!
Witburgusiu! Uważaj!
Gdzie jesteś Witburgusiu!?