Jak odmienić imię Witburgusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Witburgusia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Witburgusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Witburgusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Witburgusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Witburgusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Witburgusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Witburgusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Witburgusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Witburgusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Witburgusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Witburgusia.