Odmiana imienia Werunia przez przypadki

Werunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Werunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Weruni

Celownik
(komu? czemu?):Weruni

Biernik
(kogo? co?):Werunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Werunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Weruni

Wołacz
(hej!):Weruniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WeruniaAutorem artykułu jest Werunia.
Werunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ja i Werunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Werunia ma katar i źle się czuje.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Werunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WeruniPostawa Weruni była zupełnie inna.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Weruni.
Najbardziej polubiłam ojca Weruni.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Weruni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Weruni.

Celownik:
(komu? czemu?)
WeruniOpowiedziałam Weruni o przykrości która mnie spotkała.
Kupiłem Weruni magnes na lodówkę.
Oddaję Weruni list.
Proszę Weruni nie dokuczać!
Weruni włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
WerunięWerunię znalazłam w recepcji hotelu.
Obserwuję Werunię bardzo uważnie.
Chwyciła Werunię za rękaw płaszcza.
W Werunię nagle coś wstąpiło.
Postaram się namówić Werunię na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WeruniąZostaliśmy z Werunią w salonie sami.
Jadę na wycieczkę razem z Werunią.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Werunią.
Weekend spędzony z Werunią był przesympatyczny.
Pracuję razem z Werunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WeruniZapraszam na film dokumentalny o Weruni.
Kiedyś chciałam napisać o Weruni.
Dziś napiszę o Weruni.
Bardzo fajny blog o Weruni.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Weruni.

Wołacz:
(hej!)
WeruniuWitaj Weruniu!
Dzień dobry Weruniu!
Gdzie jesteś Weruniu!?
Cześć Weruniu!
Weruniu! Uważaj!