Jak się odmienia przez przypadki imię Werunia?
Imię żeńskie Werunia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Werunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Werunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Weruni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Weruni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Werunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Werunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Śpiewam o Weruni.
Wołacz (Hej!): Weruniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Werunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Werunia przez przypadki.