Jak odmienić imię Werunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Werunia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia kłopot. Problem z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Werunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Werunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Weruni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Weruni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Werunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Werunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Weruni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Weruniu!?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Werunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Werunia.