Odmiana imienia Werenusia przez przypadki

Werenusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Werenusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Werenusi

Celownik
(komu? czemu?):Werenusi

Biernik
(kogo? co?):Werenusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Werenusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Werenusi

Wołacz
(hej!):Werenusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WerenusiaDla mnie było już jasne, ze Werenusia umiera.
Autorem niniejszego tekstu jest Werenusia.
Werenusia wraca do domu.
Za chwilę wróci Werenusia z lasu.
Werenusia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WerenusiW sobotę są urodziny Werenusi.
Przedwczoraj były urodziny Werenusi.
Werenusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Postanowiłam zadzwonić do Werenusi.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Werenusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WerenusiMama przyznała rację Werenusi.
Słoik z kawą wyleciał Werenusi z rąk.
Zszedłem z drogi Werenusi i usiadłem w fotelu.
Dzięki Werenusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Opowiedziałam Werenusi o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
WerenusięKawę kupioną przez Werenusię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzała na Werenusię jeszcze raz.
Werenusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Nieśmiało gładzi Werenusię po włosach.
Spojrzał na Werenusię i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WerenusiąDwa dni temu miałam z Werenusią śmieszną przygodę.
Siedzieliśmy z Werenusią na ławce w parku.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Werenusią.
Ja z Werenusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Rozmawiam z Werenusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WerenusiMyślał o Werenusi i o swoim życiu.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Werenusi.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Werenusi.
Na pewno słyszałyście o Werenusi.
Wczoraj wspomniałam o Werenusi z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
WerenusiuWerenusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Werenusiu!
Hej Werenusiu!
Dobranoc Werenusiu!
Dzień dobry Werenusiu!