Jak odmienić imię Werenusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Werenusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Werenusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Werenusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Werenusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Werenusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Werenusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Werenusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Werenusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Werenusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Werenusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Werenusia.