Odmiana imienia Wenesa przez przypadki

Wenesa imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wenesa

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wenesy

Celownik
(komu? czemu?):Wenesie

Biernik
(kogo? co?):Wenesę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wenesą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wenesie

Wołacz
(hej!):Weneso!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WenesaWenesa nie umie grać na gitarze.
Jutro Wenesa wyjdzie ze szpitala.
Jak już wiecie mam na imię Wenesa.
Za chwilę wróci Wenesa z lasu.
Na drugie imię mam Wenesa.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WenesyPrzedwczoraj były urodziny Wenesy.
Tata Wenesy opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Tym razem prezentujemy wystawę Wenesy.
Przed sobą ujrzałam rękę Wenesy.
Zbieramy na nowy wózek dla Wenesy.

Celownik:
(komu? czemu?)
WenesieDzięki Wenesie mamy kolejny artykuł po polsku.
Zaproponowałem Wenesie dwa tematy.
Korzysta z okazji, by wyznać Wenesie miłość.
Napisałem wiersz dzięki Wenesie.
Kupiłem Wenesie magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
WenesęZdjęcie przesłane przez Wenesę.
Wenesę znalazłam w recepcji hotelu.
Spoglądam na Wenesę.
Patrzył na Wenesę z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzałam na Wenesę w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WenesąZostanę tu tylko z Wenesą i chłopakami.
Zostaliśmy z Wenesą w salonie sami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Wenesą.
Oboje z Wenesą kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Sprzątam pokój razem z Wenesą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WenesieNa pewno słyszałyście o Wenesie.
Chciałbym być teraz przy Wenesie.
A o Wenesie to i słowa rzec nie umiał.
Powoli spełniam swoje marzenia o Wenesie.
Kiedyś chciałam napisać o Wenesie.

Wołacz:
(hej!)
WenesoCześć Weneso!
Dzień dobry Weneso!
Weneso! Gdzie jesteś?
Weneso! Uważaj!
Gdzie jesteś Weneso!?