Odmiana imienia Wenesia przez przypadki

Wenesia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wenesia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wenesi

Celownik
(komu? czemu?):Wenesi

Biernik
(kogo? co?):Wenesię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wenesią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wenesi

Wołacz
(hej!):Wenesiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WenesiaWenesia nie umie śpiewać.
Wenesia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem niniejszego tekstu jest Wenesia.
Dla mnie było już jasne, ze Wenesia umiera.
Wenesia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WenesiPiszę list do Wenesi.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Wenesi.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Wenesi.
Jestem mamą Wenesi i jeszcze trojga innych dzieci.
Przed sobą ujrzałam rękę Wenesi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WenesiKorzysta z okazji, by wyznać Wenesi miłość.
Opowiedziałam Wenesi o przykrości która mnie spotkała.
Zostawiam Wenesi karteczkę i już mnie nie ma.
Zaproponowałem Wenesi dwa tematy.
Wenesi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
WenesięCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Wenesię.
Kacper patrzył na Wenesię ze zdumieniem.
Na Wenesię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Czekałam na Wenesię w kawiarni.
Lubię Wenesię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WenesiąA sytuacja z Wenesią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Dorota spotkała się z Wenesią.
Ja z Wenesią chcemy się przebrać za wampiry.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Wenesią na krytym basenie.
Idę na spacer z Wenesią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WenesiMówimy tu oczywiście o Wenesi.
Czasami myślę sobie o Wenesi.
Od ostatniego wpisu o Wenesi wydarzyło się sporo.
Dzisiaj chciałam napisać o Wenesi.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Wenesi.

Wołacz:
(hej!)
WenesiuHej Wenesiu!
Cześć Wenesiu!
Wenesiu! Wróć do mnie!
Wenesiu! Uważaj!
Witaj Wenesiu!