Odmiana imienia Walbert przez przypadki

Walbert imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Walbert

Dopełniacz
(kogo? czego?):Walberta

Celownik
(komu? czemu?):Walbertowi

Biernik
(kogo? co?):Walberta

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Walbertem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Walbercie

Wołacz
(hej!):Walbercie!

Przykłady deklinacji imienia Walbert” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Walbert

Dopiero do mnie dotarło, że Walbert już tu jest.
Moje drugie imię to właśnie Walbert.
Walbert chce pójść ze mną na spacer.
Dobrze, że Walbert grzecznie śpi.
Za chwilę wróci Walbert z lasu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Walberta

Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Walberta.
Póki co dodaję zdjęcia Walberta z wakacji.
W sobotę są urodziny Walberta.
Wysyłam list do Walberta.
Postanowiłam zadzwonić do Walberta.

Celownik (komu? czemu?): Walbertowi

Musiałam się zwierzyć Walbertowi.
Walbertowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Tym razem nie damy Walbertowi dojść do głosu.
Walbertowi włosy stanęły dęba na głowie.
Opowiadam Walbertowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik (kogo? co?): Walberta

Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Walberta.
Przeprosiłam Walberta i poszłam dalej.
Sierżant wpatrywał się w Walberta jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Kawę kupioną przez Walberta wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzał na Walberta i uśmiechnął się.

Narzędnik (z kim? z czym?): Walbertem

Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Walbertem.
Razem z Walbertem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Refleksyjnie po spotkaniu z Walbertem.
Dwa dni temu miałam z Walbertem śmieszną przygodę.
Rozmawiam z Walbertem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Walbercie

Ten wiersz jest o Walbercie.
Na pewno słyszałyście o Walbercie.
Kiedyś tam chciałam napisać o Walbercie.
Powoli spełniam swoje marzenia o Walbercie.
Przy Walbercie zapomniałem o wszystkim.

Wołacz (hej!): Walbercie

Dobranoc Walbercie!
Hej Walbercie!
Witaj Walbercie!
Dziękuję Walbercie za rozmowę!
Dzień dobry Walbercie!