Odmiana imienia Walbertuś przez przypadki

Walbertuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Walbertuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Walbertusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Walbertusiowi

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Walbertusiu

Wołacz
(hej!):!

Przykłady deklinacji imienia Walbertuś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Walbertuś

Walbertuś tego nie widzi.
Ma na imię Walbertuś.
Autorem artykułu jest Walbertuś.
Walbertuś ma katar i źle się czuje.
Walbertuś wraca do domu.

Dopełniacz (kogo? czego?):

Póki co dodaję zdjęcia z wakacji.
Jadę do .
Tata opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Specjalnością jest jazda na koniu.
W słuchawce usłyszałam głos .

Celownik (komu? czemu?):

wpadły w ucho słowa piosenki.
Mama przyznała rację .
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją .
przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Chciałam szybko pochwalić się .

Biernik (kogo? co?): Walbertusia

Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Walbertusia.
Kawę kupioną przez Walbertusia wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Walbertusia.
Przeprosiłam Walbertusia i poszłam dalej.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Walbertusia.

Narzędnik (z kim? z czym?): Walbertusiowi

Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Walbertusiowi.
Dwa dni temu miałam z Walbertusiowi śmieszną przygodę.
Pracuję z Walbertusiowi.
Razem z Walbertusiowi znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Przez chwilę oboje z Walbertusiowi patrzyli na siebie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Walbertusiu

Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Walbertusiu.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Walbertusiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Walbertusiu.
Powiedz mi, co myślisz o Walbertusiu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Walbertusiu.

Wołacz (hej!):

! Gdzie jesteś?
Dobranoc !
! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś !?
Dobry wieczór !