Odmiana imienia Walberuś przez przypadki

Walberuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Walberuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Walberusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Walberusiu

Wołacz
(hej!):Walberusiowi!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WalberuśWalberuś wraca do domu.
Dziś Walberuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Walberuś chce pójść ze mną na spacer.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Walberuś.
Dobrze, że Walberuś grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Rodzina wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Rodzina wyprowadziła się.
Tata poszedł otworzyć drzwi.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie .
Przedwczoraj były urodziny .

Celownik:
(komu? czemu?)
Dzięki mamy kolejny artykuł po polsku.
Oddaję list.
Dopiero teraz zrozumiałem, że coś się stało.
Rozalia z troską przyglądała się .
Mama przyznała rację .

Biernik:
(kogo? co?)
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez .
Odprowadziłam do wyjścia.
Spojrzał na z zaciekawieniem.
Spojrzał na i uśmiechnął się.
Przyniesiona przez kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WalberusiemA sytuacja z Walberusiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Jadę z Walberusiem na dyskotekę.
Siedzieliśmy z Walberusiem na kanapie.
Rozmawiam z Walberusiem.
Razem z Walberusiem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WalberusiuNie wspomniałem na początku o Walberusiu.
Wszyscy dyskutują o Walberusiu.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Walberusiu.
Związana jest z nią legenda o Walberusiu.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Walberusiu.

Wołacz:
(hej!)
WalberusiowiWalberusiowi! Wróć do mnie!
Dzień dobry Walberusiowi!
Walberusiowi! Gdzie jesteś?
Witaj Walberusiowi!
Hej Walberusiowi!