Jak odmienić imię Vikunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Vikunia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Vikunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Vikunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Vikuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Vikuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Vikunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Vikunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Vikuni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Vikuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Vikunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Vikunia.