Odmiana imienia Veronica przez przypadki

Veronica imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Veronica

Dopełniacz
(kogo? czego?):Veronicy

Celownik
(komu? czemu?):Veronicy

Biernik
(kogo? co?):Veronicę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Veronicą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Veronicy

Wołacz
(hej!):Veronico!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
VeronicaVeronica chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jeśli jednak przegrasz, Veronica zostaje z nami.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Veronica.
Ma na imię Veronica.
Mam na imię Veronica.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
VeronicyByłam pełna uznania dla rozwoju Veronicy.
Póki co dodaję zdjęcia Veronicy z wakacji.
W domu babci Veronicy od zawsze stał stary zegar.
Pożyczę od Veronicy samochód i możemy jechać.
Dla Veronicy ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
VeronicyVeronicy udało się usłyszeć tylko parę słów.
Oczywiście każdy przyzna rację Veronicy.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Veronicy coś się stało.
Zostawiam Veronicy karteczkę i już mnie nie ma.
Zaproponowałem Veronicy dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
VeronicęW końcu obudzili Veronicę, żeby ich ratował.
Lubię Veronicę.
Popatrzyłam na Veronicę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Odprowadziłam Veronicę do wyjścia.
Veronicę zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
VeronicąWczoraj wracamy z Veronicą od lekarza.
Idę na spacer z Veronicą.
Powinnam jednak pojechać z Veronicą.
Jadę z Veronicą na dyskotekę.
Zginął w pojedynku z Veronicą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
VeronicyPrzygotowuje książkę o Veronicy.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Veronicy.
Warto także pomyśleć chwilę o Veronicy.
Teraz chcę napisać parę słów o Veronicy.
Kilka słów od autora materiału o Veronicy.

Wołacz:
(hej!)
VeronicoDziękuję Veronico za rozmowę!
Hej Veronico!
Dobranoc Veronico!
Gdzie jesteś Veronico!?
Cześć Veronico!