Jak odmienić imię Veronunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Veronunia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Veronunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Veronunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Veronuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Veronuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Veronunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Veronunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Veronuni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Veronuniu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Veronunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Veronunia.