Odmiana imienia Uniesławcia przez przypadki

Uniesławcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Uniesławcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Uniesławci

Celownik
(komu? czemu?):Uniesławci

Biernik
(kogo? co?):Uniesławcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Uniesławcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Uniesławci

Wołacz
(hej!):Uniesławciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UniesławciaDopiero do mnie dotarło, że Uniesławcia już tu jest.
Co robi Uniesławcia?
Jak już wiecie mam na imię Uniesławcia.
Jeśli jednak przegrasz, Uniesławcia zostaje z nami.
Uniesławcia wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UniesławciDzisiaj wyruszyliśmy do domu Uniesławci.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Uniesławci.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Uniesławci.
Jestem mamą Uniesławci i jeszcze trojga innych dzieci.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Uniesławci.

Celownik:
(komu? czemu?)
UniesławciUniesławci oczy błyszczą.
Uniesławci wpadły w ucho słowa piosenki.
Przyglądam się Uniesławci.
Oddaję Uniesławci list.
Zaproponowałem Uniesławci dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
UniesławcięOdprowadziłam Uniesławcię do wyjścia.
W końcu obudzili Uniesławcię, żeby ich ratował.
Uniesławcię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzałam na Uniesławcię jak dopisuje kolejne literki.
Widziałem dzisiaj Uniesławcię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UniesławciąJadę z Uniesławcią na dyskotekę.
Wczoraj wracamy z Uniesławcią od lekarza.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Uniesławcią.
Siedzieliśmy z Uniesławcią przy basenie.
Wymyśliłam z Uniesławcią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UniesławciA przecież nikt inaczej o Uniesławci nie pisał.
Warto także pomyśleć chwilę o Uniesławci.
To jest pieśń o Uniesławci.
Ten wiersz jest o Uniesławci.
Kto dziś pamięta o Uniesławci.

Wołacz:
(hej!)
UniesławciuUniesławciu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Uniesławciu za rozmowę!
Gdzie jesteś Uniesławciu!?
Uniesławciu! Uważaj!
Witaj Uniesławciu!