Odmiana imienia Uniemir przez przypadki

Uniemir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Uniemir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Uniemira

Celownik
(komu? czemu?):Uniemirowi

Biernik
(kogo? co?):Uniemira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Uniemirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Uniemirze

Wołacz
(hej!):Uniemirze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UniemirPierwszą osobą którą zobaczyłem była Uniemir.
Dziś Uniemir ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Uniemir nie umie grać na gitarze.
Mam na imię Uniemir.
W domu Uniemir często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UniemiraSpecjalnością Uniemira jest jazda na koniu.
Na korytarzu blisko pokoju Uniemira stało kilka osób.
Tata Uniemira opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Od razu zobaczyła ich mama Uniemira.
W domu babci Uniemira od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
UniemirowiProszę Uniemirowi nie dokuczać!
Rozalia z troską przyglądała się Uniemirowi.
Uniemirowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Uniemirowi.
Daję Uniemirowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
UniemiraCzekałam na Uniemira w kawiarni.
W Uniemira nagle coś wstąpiło.
Kacper patrzył na Uniemira ze zdumieniem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Uniemira.
Przeprosiłam Uniemira i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UniemiremByliśmy wczoraj pierwszy raz z Uniemirem na krytym basenie.
Weekend spędzony z Uniemirem był przesympatyczny.
Dorota spotkała się z Uniemirem.
Pracuję z Uniemirem.
Razem z Uniemirem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UniemirzeMuszę Ci powiedzieć prawdę o Uniemirze.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Uniemirze.
Nie wspomniałem na początku o Uniemirze.
Piszę o Uniemirze.
Myślał o Uniemirze i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
UniemirzeDziękuję Uniemirze za rozmowę!
Dobranoc Uniemirze!
Dobry wieczór Uniemirze!
Hej Uniemirze!
Cześć Uniemirze!