Odmiana imienia Uniemiruś przez przypadki

Uniemiruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Uniemiruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Uniemirusia

Celownik
(komu? czemu?):Uniemirusiowi

Biernik
(kogo? co?):Uniemirusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Uniemirusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Uniemirusiu

Wołacz
(hej!):Uniemirusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UniemiruśMoje drugie imię to właśnie Uniemiruś.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Uniemiruś.
Jak już wiecie mam na imię Uniemiruś.
Co robi Uniemiruś?
Uniemiruś nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UniemirusiaRodzina Uniemirusia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Jestem mamą Uniemirusia i jeszcze trojga innych dzieci.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Uniemirusia.
Od razu zobaczyła ich mama Uniemirusia.
Nie lubię Uniemirusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
UniemirusiowiOd początku próbujemy pomóc Uniemirusiowi.
Chciałam szybko pochwalić się Uniemirusiowi.
Tego Uniemirusiowi było już za wiele.
Opowiedziałam Uniemirusiowi o przykrości która mnie spotkała.
Zostawiam Uniemirusiowi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
UniemirusiaPoszłam dalej i wtedy poznałam Uniemirusia.
Spojrzał na Uniemirusia i uśmiechnął się.
Doprowadził tym Uniemirusia do stanu bliskiego apopleksji.
Na Uniemirusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Lubię Uniemirusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UniemirusiemPracuję z Uniemirusiem.
Rozmawiam z Uniemirusiem.
Byliśmy z Uniemirusiem na jarmarku.
Ja z Uniemirusiem chcemy się przebrać za wampiry.
Idę na spacer z Uniemirusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UniemirusiuChcę wiedzieć, co myślisz o Uniemirusiu.
A o Uniemirusiu to i słowa rzec nie umiał.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Uniemirusiu.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Uniemirusiu.
Na koniec parę słów o Uniemirusiu.

Wołacz:
(hej!)
UniemirusiuHej Uniemirusiu!
Uniemirusiu! Gdzie jesteś?
Uniemirusiu! Uważaj!
Cześć Uniemirusiu!
Gdzie jesteś Uniemirusiu!?