Odmiana imienia Uniemirek przez przypadki

Uniemirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Uniemirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Uniemirka

Celownik
(komu? czemu?):Uniemirkowi

Biernik
(kogo? co?):Uniemirka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Uniemirkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Uniemirku

Wołacz
(hej!):Uniemirku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UniemirekPierwszą osobą którą zobaczyłem była Uniemirek.
Dla mnie było już jasne, ze Uniemirek umiera.
Autorem artykułu jest Uniemirek.
Dobrze, że Uniemirek grzecznie śpi.
Jak już wiecie mam na imię Uniemirek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UniemirkaZobaczyłam uśmiechniętą twarz Uniemirka.
Szukałem linków do strony Uniemirka.
Muszę pochwalić pomysł Uniemirka.
W słuchawce usłyszałam głos Uniemirka.
Ręka Uniemirka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
UniemirkowiOczywiście każdy przyzna rację Uniemirkowi.
Słoik z kawą wyleciał Uniemirkowi z rąk.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Uniemirkowi.
Od początku próbujemy pomóc Uniemirkowi.
Kupiłem Uniemirkowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
UniemirkaPatrzy na Uniemirka wyczekująco.
Przeprosiłam Uniemirka i poszłam dalej.
Patrzył na Uniemirka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Popatrzyłam na Uniemirka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Uniemirka zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
UniemirkiemObie z Uniemirkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Uniemirkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Obie z Uniemirkiem postawiłyśmy na zmiany.
Powinnam jednak pojechać z Uniemirkiem.
Zobacz wywiad z Uniemirkiem oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
UniemirkuKiedyś chciałam napisać o Uniemirku.
Czasami myślę sobie o Uniemirku.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Uniemirku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Uniemirku.
Dziś napiszę o Uniemirku.

Wołacz:
(hej!)
UniemirkuGdzie jesteś Uniemirku!?
Hej Uniemirku!
Uniemirku! Uważaj!
Dziękuję Uniemirku za rozmowę!
Witaj Uniemirku!