Odmiana imienia Uniemirek przez przypadki

Uniemirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Uniemirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Uniemirkiem

Celownik
(komu? czemu?):Uniemirka

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
UniemirekPierwszą osobą którą zobaczyłem była Uniemirek.
Dla mnie było już jasne, ze Uniemirek umiera.
Autorem artykułu jest Uniemirek.
Dobrze, że Uniemirek grzecznie śpi.
Jak już wiecie mam na imię Uniemirek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
UniemirkiemZobaczyłam uśmiechniętą twarz Uniemirkiem.
Szukałem linków do strony Uniemirkiem.
Muszę pochwalić pomysł Uniemirkiem.
W słuchawce usłyszałam głos Uniemirkiem.
Ręka Uniemirkiem uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
UniemirkaOczywiście każdy przyzna rację Uniemirka.
Słoik z kawą wyleciał Uniemirka z rąk.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Uniemirka.
Od początku próbujemy pomóc Uniemirka.
Kupiłem Uniemirka magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
Patrzy na wyczekująco.
Przeprosiłam i poszłam dalej.
Patrzył na wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Popatrzyłam na przekonana, że zacznie mówić dalej.
zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Obie z miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Obie z postawiłyśmy na zmiany.
Powinnam jednak pojechać z .
Zobacz wywiad z oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Kiedyś chciałam napisać o .
Czasami myślę sobie o .
Kiedyś chciałam napisać wiersz o .
Kiedyś tam chciałam napisać o .
Dziś napiszę o .

Wołacz:
(hej!)
Gdzie jesteś !?
Hej !
! Uważaj!
Dziękuję za rozmowę!
Witaj !