Odmiana imienia Rytunia przez przypadki

Rytunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rytunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rytuni

Celownik
(komu? czemu?):Rytuni

Biernik
(kogo? co?):Rytunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rytunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rytuni

Wołacz
(hej!):Rytuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RytuniaAutorem artykułu jest Rytunia.
Na drugie imię mam Rytunia.
Rytunia nie umie śpiewać.
Co robi Rytunia?
Rytunia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RytuniNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Rytuni.
Zbieramy na nowy wózek dla Rytuni.
Tata Rytuni sam opatrzył mi nogę.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Rytuni.
Szukałem linków do strony Rytuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
RytuniSłoik z kawą wyleciał Rytuni z rąk.
Zaproponowałem Rytuni dwa tematy.
Od początku próbujemy pomóc Rytuni.
Co tej Rytuni po głowie chodzi?
Tym razem nie damy Rytuni dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
RytunięSpojrzałam na Rytunię.
Spojrzałam na Rytunię jak dopisuje kolejne literki.
Chwyciła Rytunię za rękaw płaszcza.
Czekałam na Rytunię w kawiarni.
W końcu obudzili Rytunię, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RytuniąSprzątam pokój z Rytunią.
Siedzieliśmy z Rytunią przy basenie.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Rytunią.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Rytunią na krytym basenie.
Wczoraj wracamy z Rytunią od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RytuniPrzy Rytuni zapomniałem o wszystkim.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Rytuni.
Śpiewam o Rytuni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Rytuni.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Rytuni.

Wołacz:
(hej!)
RytuniuRytuniu! Uważaj!
Dobranoc Rytuniu!
Cześć Rytuniu!
Dziękuję Rytuniu za rozmowę!
Gdzie jesteś Rytuniu!?