Odmiana imienia Roma przez przypadki

Roma imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Roma

Dopełniacz
(kogo? czego?):Romy

Celownik
(komu? czemu?):Romie

Biernik
(kogo? co?):Romę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Romą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Romie

Wołacz
(hej!):Romo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Romy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rom

Celownik
(komu? czemu?):Romom

Biernik
(kogo? co?):Romy

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Romami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Romach

Wołacz
(hej!):Romy!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RomaAutorem artykułu jest Roma.
Mam na imię Roma.
Co robi Roma?
Autorem niniejszego tekstu jest Roma.
Dziś Roma ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RomyDzisiaj wyruszyliśmy do domu Romy.
Muszę pochwalić pomysł Romy.
Postawa Romy była zupełnie inna.
Ręka Romy uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Romy.

Celownik:
(komu? czemu?)
RomieRomie oczy błyszczą.
Coś muszę Romie powiedzieć, stoi i czeka.
Romie włosy stanęły dęba na głowie.
Zostawiam Romie karteczkę i już mnie nie ma.
Korzysta z okazji, by wyznać Romie miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
RomęŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Romę bardzo przyjaźnie.
Przyniesiona przez Romę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed wejściem spotkaliśmy Romę.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Romę.
Popatrzyłam na Romę przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RomąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Romą.
Razem z Romą zrobiłyśmy obiad.
Razem z Romą wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Pracuję z Romą.
Powinnam jednak pojechać z Romą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RomieWczoraj wspomniałam o Romie z moim tatą.
Kto dziś pamięta o Romie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Romie.
Rozmawiam o Romie.
Warto także pomyśleć chwilę o Romie.

Wołacz:
(hej!)
RomoRomo! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Romo!
Dobranoc Romo!
Cześć Romo!
Dziękuję Romo za rozmowę!