Odmiana imienia Piotra przez przypadki

Piotra imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Piotra

Dopełniacz
(kogo? czego?):Piotry

Celownik
(komu? czemu?):Piotrze

Biernik
(kogo? co?):Piotrę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Piotrą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Piotrze

Wołacz
(hej!):Piotro!

Przykłady odmiany imienia Piotra” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Piotra

Autorem artykułu jest Piotra.
Za chwilę wróci Piotra z lasu.
Dziś Piotra ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Gdzie jest Piotra?
Autorem niniejszego tekstu jest Piotra.

Dopełniacz (kogo? czego?): Piotry

Rodzina Piotry zginęła w wypadku samochodowym.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Piotry.
Muszę pochwalić pomysł Piotry.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Piotry.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Piotry.

Celownik (komu? czemu?): Piotrze

Ten nie pozostał dłużny Piotrze.
Coś muszę Piotrze powiedzieć, stoi i czeka.
Musiałam się zwierzyć Piotrze.
Zszedłem z drogi Piotrze i usiadłem w fotelu.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Piotrze.

Biernik (kogo? co?): Piotrę

Pożegnali w końcu Piotrę i wyszli razem.
Oszołomienie spadło teraz na Piotrę i na moment odebrało mu wigor.
Piotrę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Widziałem dzisiaj Piotrę z mojej klasy.
Spojrzałam na Piotrę w wymownym geście.

Narzędnik (z kim? z czym?): Piotrą

Razem z Piotrą podążyłam na górne piętro za blondynką.
Karolina miała się spotkać z Piotrą przed szkołą.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Piotrą.
Wymyśliłam z Piotrą nową zabawę.
Sprzątam pokój razem z Piotrą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Piotrze

Na pewno słyszałyście o Piotrze.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Piotrze.
Mowa oczywiście o Piotrze.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Piotrze.
Chciałbym być teraz przy Piotrze.

Wołacz (hej!): Piotro

Dziękuję Piotro za rozmowę!
Piotro! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Piotro!
Witaj Piotro!
Piotro! Uważaj!