Odmiana imienia Piotra przez przypadki

Piotra imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Piotra

Dopełniacz
(kogo? czego?):Piotry

Celownik
(komu? czemu?):Piotrze

Biernik
(kogo? co?):Piotrę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Piotrą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Piotrze

Wołacz
(hej!):Piotro!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PiotraAutorem artykułu jest Piotra.
Za chwilę wróci Piotra z lasu.
Dziś Piotra ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Gdzie jest Piotra?
Autorem niniejszego tekstu jest Piotra.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PiotryRodzina Piotry zginęła w wypadku samochodowym.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Piotry.
Muszę pochwalić pomysł Piotry.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Piotry.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Piotry.

Celownik:
(komu? czemu?)
PiotrzeTen nie pozostał dłużny Piotrze.
Coś muszę Piotrze powiedzieć, stoi i czeka.
Musiałam się zwierzyć Piotrze.
Zszedłem z drogi Piotrze i usiadłem w fotelu.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Piotrze.

Biernik:
(kogo? co?)
PiotręPożegnali w końcu Piotrę i wyszli razem.
Oszołomienie spadło teraz na Piotrę i na moment odebrało mu wigor.
Piotrę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Widziałem dzisiaj Piotrę z mojej klasy.
Spojrzałam na Piotrę w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PiotrąRazem z Piotrą podążyłam na górne piętro za blondynką.
Karolina miała się spotkać z Piotrą przed szkołą.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Piotrą.
Wymyśliłam z Piotrą nową zabawę.
Sprzątam pokój razem z Piotrą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PiotrzeNa pewno słyszałyście o Piotrze.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Piotrze.
Mowa oczywiście o Piotrze.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Piotrze.
Chciałbym być teraz przy Piotrze.

Wołacz:
(hej!)
PiotroDziękuję Piotro za rozmowę!
Piotro! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Piotro!
Witaj Piotro!
Piotro! Uważaj!