Odmiana imienia Piotrusia przez przypadki

Piotrusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Piotrusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Piotrusi

Celownik
(komu? czemu?):Piotrusi

Biernik
(kogo? co?):Piotrusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Piotrusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Piotrusi

Wołacz
(hej!):Piotrusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PiotrusiaPiotrusia wraca do domu.
Jutro Piotrusia wyjdzie ze szpitala.
Mam na imię Piotrusia.
Ma na imię Piotrusia.
Ja i Piotrusia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PiotrusiSzkoda że Piotrusi prawie że w ogóle nie ma.
Przedwczoraj były urodziny Piotrusi.
Tym razem prezentujemy wystawę Piotrusi.
Rozalia podeszła do Piotrusi.
Najbardziej polubiłam ojca Piotrusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
PiotrusiZerwał jabłko i podał je Piotrusi.
Tego Piotrusi było już za wiele.
Oddaję Piotrusi list.
Dzięki Piotrusi święta nabrały nowego wymiaru.
Proszę Piotrusi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
PiotrusięSpojrzałam na Piotrusię w wymownym geście.
Na Piotrusię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Chwyciła Piotrusię za rękaw płaszcza.
Popatrzyłam na Piotrusię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Piotrusię bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PiotrusiąSprzątam pokój razem z Piotrusią.
Ja z Piotrusią chcemy się przebrać za wampiry.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Piotrusią.
Powinnam jednak pojechać z Piotrusią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Piotrusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PiotrusiPamiętajmy o Piotrusi i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Przygotowuje książkę o Piotrusi.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Piotrusi.
Rozmawiam o Piotrusi.
Powiedz mi, co myślisz o Piotrusi.

Wołacz:
(hej!)
PiotrusiuCześć Piotrusiu!
Piotrusiu! Wróć do mnie!
Witaj Piotrusiu!
Gdzie jesteś Piotrusiu!?
Dobry wieczór Piotrusiu!