Odmiana imienia Piotrka przez przypadki

Piotrka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Piotrka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Piotrki

Celownik
(komu? czemu?):Piotrce

Biernik
(kogo? co?):Piotrkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Piotrką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Piotrce

Wołacz
(hej!):Piotrko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PiotrkaDopiero do mnie dotarło, że Piotrka już tu jest.
Autorem niniejszego tekstu jest Piotrka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Piotrka.
Piotrka nie umie śpiewać.
Piotrka ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PiotrkiProsimy o pomoc dla Piotrki.
Tata Piotrki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Piotrki.
Nie ma Piotrki.
Wysyłam list do Piotrki.

Celownik:
(komu? czemu?)
PiotrceTym razem nie damy Piotrce dojść do głosu.
Co tej Piotrce po głowie chodzi?
Opowiedziałam Piotrce o przykrości która mnie spotkała.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Piotrce coś się stało.
Piotrce udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
PiotrkęDoprowadził tym Piotrkę do stanu bliskiego apopleksji.
Patrzył na Piotrkę z pełnym zgrozy podziwem.
Lubię Piotrkę.
W końcu obudzili Piotrkę, żeby ich ratował.
Widziałem dzisiaj Piotrkę z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PiotrkąByliśmy z Piotrką na jarmarku.
Oboje z Piotrką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Idę na spacer z Piotrką.
Wczoraj wracamy z Piotrką od lekarza.
Wymyśliłam z Piotrką nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PiotrcePowiedz mi, co myślisz o Piotrce.
Przynajmniej tak myślał tata o Piotrce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Piotrce.
Piszę o Piotrce.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Piotrce.

Wołacz:
(hej!)
PiotrkoGdzie jesteś Piotrko!?
Dobry wieczór Piotrko!
Hej Piotrko!
Piotrko! Gdzie jesteś?
Piotrko! Uważaj!