Odmiana imienia Pężyrkusia przez przypadki

Pężyrkusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pężyrkusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pężyrkusi

Celownik
(komu? czemu?):Pężyrkusi

Biernik
(kogo? co?):Pężyrkusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pężyrkusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Pężyrkusi

Wołacz
(hej!):Pężyrkusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PężyrkusiaCo robi Pężyrkusia?
Mam na imię Pężyrkusia.
Pężyrkusia chce pójść ze mną na spacer.
Dopiero do mnie dotarło, że Pężyrkusia już tu jest.
Na drugie imię mam Pężyrkusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PężyrkusiRodzina Pężyrkusi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Pężyrkusi.
Przed sobą ujrzałam rękę Pężyrkusi.
Dziadek Pężyrkusi w tym czasie miał chorą rękę.
Tato Pężyrkusi produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
PężyrkusiTego Pężyrkusi było już za wiele.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Pężyrkusi coś się stało.
Powiedz wszystkim i Pężyrkusi, że nic mi nie jest.
Chciałam szybko pochwalić się Pężyrkusi.
Kupiłem Pężyrkusi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
PężyrkusięPostaram się namówić Pężyrkusię na spacer.
Spojrzała na Pężyrkusię jeszcze raz.
Odprowadziłam Pężyrkusię do wyjścia.
Podchodzi, całuje Pężyrkusię i idzie do wyjścia.
Na Pężyrkusię spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PężyrkusiąPracuję razem z Pężyrkusią.
Siedzieliśmy z Pężyrkusią na ławce w parku.
Jadę z Pężyrkusią na dyskotekę.
Oboje z Pężyrkusią wybuchliśmy śmiechem.
Ja z Pężyrkusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PężyrkusiAnna sama już nie wie, co myśleć o Pężyrkusi.
Wczoraj wspomniałam o Pężyrkusi z moim tatą.
Powiedz mi, co myślisz o Pężyrkusi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Pężyrkusi.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Pężyrkusi.

Wołacz:
(hej!)
PężyrkusiuHej Pężyrkusiu!
Dobry wieczór Pężyrkusiu!
Pężyrkusiu! Uważaj!
Pężyrkusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Pężyrkusiu!