Jak odmienić imię Pężyrkusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Pężyrkusia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Pężyrkusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Pężyrkusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Pężyrkusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Pężyrkusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Pężyrkusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Pężyrkusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Pężyrkusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Pężyrkusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Pężyrkusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Pężyrkusia przez przypadki.