Odmiana imienia Otusia przez przypadki

Otusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Otusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Otusi

Celownik
(komu? czemu?):Otusi

Biernik
(kogo? co?):Otusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Otusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Otusi

Wołacz
(hej!):Otusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OtusiaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Otusia.
Dopiero do mnie dotarło, że Otusia już tu jest.
Otusia nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Otusia.
Otusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OtusiNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Otusi.
Postawa Otusi była zupełnie inna.
Póki co dodaję zdjęcia Otusi z wakacji.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Otusi.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Otusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
OtusiOtusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zostawiam Otusi karteczkę i już mnie nie ma.
Korzysta z okazji, by wyznać Otusi miłość.
Ja na pewno przekaże swój procent Otusi.
Musiałam się zwierzyć Otusi.

Biernik:
(kogo? co?)
OtusięPrzeprosiłam Otusię i poszłam dalej.
Spojrzał na Otusię i uśmiechnął się.
Kacper patrzył na Otusię ze zdumieniem.
Sierżant wpatrywał się w Otusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Lubię Otusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OtusiąRazem z Otusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Rozmawiam z Otusią.
Dorota spotkała się z Otusią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Otusią.
Idę na spacer z Otusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OtusiPiszę o Otusi.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Otusi.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Otusi.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Otusi.
Dziś napiszę o Otusi.

Wołacz:
(hej!)
OtusiuOtusiu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Otusiu!
Dzień dobry Otusiu!
Otusiu! Wróć do mnie!
Witaj Otusiu!