Jak odmienić imię Otusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Otusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Problem z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Otusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Otusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Otusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Otusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Otusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Otusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Otusi.
W wołaczu (Hej!): Otusiu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Otusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Otusia przez przypadki.