Odmiana imienia Otokar przez przypadki

Otokar imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Otokar

Dopełniacz
(kogo? czego?):Otokara

Celownik
(komu? czemu?):Otokarowi

Biernik
(kogo? co?):Otokara

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Otokarem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Otokarze

Wołacz
(hej!):Otokarze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OtokarGdzie jest Otokar?
Otokar nie umie grać na gitarze.
Otokar odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Otokar.
Dziś Otokar ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OtokaraLampion z dyni zrobiony na prośbę Otokara.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Otokara.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Otokara.
Specjalnością Otokara jest jazda na koniu.
Postanowiłam zadzwonić do Otokara.

Celownik:
(komu? czemu?)
OtokarowiOtokarowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Mam nadzieję, że Otokarowi również się podoba.
Dzięki Otokarowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Daję Otokarowi, to co najlepsze we mnie.
Otokarowi włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
OtokaraSpojrzał na Otokara z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Otokara w wymownym geście.
Patrzył na Otokara z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzała na Otokara jeszcze raz.
Przed wejściem spotkaliśmy Otokara.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OtokaremSiedzieliśmy z Otokarem na kanapie.
Sprzątam pokój razem z Otokarem.
Oboje z Otokarem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Siedzieliśmy z Otokarem na ławce w parku.
Razem z Otokarem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OtokarzeTo jest pieśń o Otokarze.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Otokarze.
Mówimy tu oczywiście o Otokarze.
Przez chwilę pomyślałam o Otokarze.
Od ostatniego wpisu o Otokarze wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
OtokarzeOtokarze! Gdzie jesteś?
Hej Otokarze!
Cześć Otokarze!
Otokarze! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Otokarze!?