Odmiana imienia Otokarek przez przypadki

Otokarek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Otokarek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Otokarka

Celownik
(komu? czemu?):Otokarkowi

Biernik
(kogo? co?):Otokarka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Otokarkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Otokarku

Wołacz
(hej!):Otokarku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OtokarekDobrze, że Otokarek grzecznie śpi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Otokarek.
Otokarek ma katar i źle się czuje.
W domu Otokarek często urządza rodzicom pokazy mody.
Otokarek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OtokarkaOtokarka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Uroda Otokarka miała potężną moc.
W słuchawce usłyszałam głos Otokarka.
Tata Otokarka sam opatrzył mi nogę.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Otokarka.

Celownik:
(komu? czemu?)
OtokarkowiZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Otokarkowi.
Musiałam się zwierzyć Otokarkowi.
Powiedz wszystkim i Otokarkowi, że nic mi nie jest.
Słoik z kawą wyleciał Otokarkowi z rąk.
Ja na pewno przekaże swój procent Otokarkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
OtokarkaChwyciła Otokarka za rękaw płaszcza.
Kawę kupioną przez Otokarka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Widziałem dzisiaj Otokarka z mojej klasy.
Przed wejściem spotkaliśmy Otokarka.
Widzę Otokarka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OtokarkiemAle można sobie zrobić zdjęcie z Otokarkiem.
Dwa dni temu miałam z Otokarkiem śmieszną przygodę.
Wymyśliłam z Otokarkiem nową zabawę.
Razem z Otokarkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wieczorem z Otokarkiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OtokarkuOd ostatniego wpisu o Otokarku wydarzyło się sporo.
Powoli spełniam swoje marzenia o Otokarku.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Otokarku.
Myślał o Otokarku i o swoim życiu.
Rozmawiam o Otokarku.

Wołacz:
(hej!)
OtokarkuDzień dobry Otokarku!
Otokarku! Wróć do mnie!
Otokarku! Uważaj!
Gdzie jesteś Otokarku!?
Witaj Otokarku!