Odmiana imienia Otokuś przez przypadki

Otokuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Otokuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Otokusia

Celownik
(komu? czemu?):Otokusiem

Biernik
(kogo? co?):Otokusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Otokusiowi

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Otokusiu

Dopełniacz
(kogo? czego?):Otokusiu

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OtokuśOtokuś nie umie śpiewać.
Otokuś chce pójść ze mną na spacer.
W domu Otokuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Otokuś nie umie grać na gitarze.
Na drugie imię mam Otokuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OtokusiaMuszę pochwalić pomysł Otokusia.
Jadę do Otokusia.
Tym razem prezentujemy wystawę Otokusia.
Specjalnością Otokusia jest jazda na koniu.
Nie lubię Otokusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
OtokusiemChciałam szybko pochwalić się Otokusiem.
Ten nie pozostał dłużny Otokusiem.
Tym razem nie damy Otokusiem dojść do głosu.
Zerwał jabłko i podał je Otokusiem.
Rozalia z troską przyglądała się Otokusiem.

Biernik:
(kogo? co?)
OtokusiaWidzę Otokusia.
Na Otokusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzył na Otokusia z pełnym zgrozy podziwem.
Na Otokusia spłynęła niewymowna ulga.
Lubię Otokusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Wieczorem z znowu idziemy na spacer.
Ja z chcemy się przebrać za wampiry.
Oboje z kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ja z coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Idę na spacer z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OtokusiowiZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Otokusiowi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Otokusiowi.
Wspominam o Otokusiowi.
To jest pieśń o Otokusiowi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Otokusiowi.

Wołacz:
(hej!)
Hej !
Witaj !
Dobranoc !
Dobry wieczór !
Dzień dobry !