Odmiana imienia Oksana przez przypadki

Oksana imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Oksana

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oksany

Celownik
(komu? czemu?):Oksanie

Biernik
(kogo? co?):Oksanę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oksaną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oksanie

Wołacz
(hej!):Oksano!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OksanaOksana wraca do domu.
Oksana chce pójść ze mną na spacer.
Oksana odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ja i Oksana nie wiedziałyśmy, co robić.
W domu Oksana często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OksanyNa korytarzu blisko pokoju Oksany stało kilka osób.
Rodzina Oksany wyprowadziła się.
Szukałem linków do strony Oksany.
Specjalnością Oksany jest jazda na koniu.
Tym razem prezentujemy wystawę Oksany.

Celownik:
(komu? czemu?)
OksanieKto wie, może Oksanie wyjdzie do na dobre.
Oksanie przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Proszę Oksanie nie dokuczać!
Przyglądam się Oksanie.
Tego Oksanie było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
OksanęPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Oksanę.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Oksanę bardzo przyjaźnie.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Oksanę.
Spojrzał na Oksanę z zaciekawieniem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Oksanę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OksanąPrzez chwilę oboje z Oksaną patrzyli na siebie.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Oksaną.
Pracuję z Oksaną.
Siedzieliśmy z Oksaną na kanapie.
A sytuacja z Oksaną rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OksanieKilka słów od autora materiału o Oksanie.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Oksanie.
Czasami myślę sobie o Oksanie.
Powiedz mi, co myślisz o Oksanie.
Kiedyś chciałam napisać o Oksanie.

Wołacz:
(hej!)
OksanoDzień dobry Oksano!
Oksano! Gdzie jesteś?
Witaj Oksano!
Cześć Oksano!
Oksano! Uważaj!