Odmiana imienia Oksanunia przez przypadki

Oksanunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Oksanunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oksanuni

Celownik
(komu? czemu?):Oksanuni

Biernik
(kogo? co?):Oksanunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oksanunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oksanuni

Wołacz
(hej!):Oksanuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OksanuniaOksanunia ma katar i źle się czuje.
Oksanunia chce pójść ze mną na spacer.
Oksanunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Co robi Oksanunia?
Jutro Oksanunia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OksanuniPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Oksanuni.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Oksanuni.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Oksanuni.
Przez cały dzień czułam wzrok Oksanuni na sobie.
Jestem mamą Oksanuni i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
OksanuniPrzyglądam się Oksanuni.
Rozalia z troską przyglądała się Oksanuni.
Dzięki Oksanuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Oksanuni coś się stało.
Coś muszę Oksanuni powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
OksanunięSpojrzałam na Oksanunię jak dopisuje kolejne literki.
Lubię Oksanunię.
Odprowadziłam Oksanunię do wyjścia.
Patrzy na Oksanunię wyczekująco.
W Oksanunię nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OksanuniąSiedzieliśmy z Oksanunią przy basenie.
Idę na spacer z Oksanunią.
Jadę z Oksanunią na dyskotekę.
Obie z Oksanunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Weekend spędzony z Oksanunią był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OksanuniŚpiewam o Oksanuni.
Teraz chcę napisać parę słów o Oksanuni.
Mówimy tu oczywiście o Oksanuni.
Myślałam cały czas tylko o Oksanuni.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Oksanuni.

Wołacz:
(hej!)
OksanuniuWitaj Oksanuniu!
Cześć Oksanuniu!
Dobry wieczór Oksanuniu!
Dobranoc Oksanuniu!
Gdzie jesteś Oksanuniu!?