Odmiana imienia Oksanka przez przypadki

Oksanka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Oksanka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oksanki

Celownik
(komu? czemu?):Oksance

Biernik
(kogo? co?):Oksankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oksanką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oksance

Wołacz
(hej!):Oksanko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OksankaOksanka chce pójść ze mną na spacer.
Moje drugie imię to właśnie Oksanka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Oksanka.
Oksanka nie umie grać na gitarze.
Za chwilę wróci Oksanka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OksankiPiszę list do Oksanki.
Nie ma Oksanki.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Oksanki.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Oksanki.
Zostało sto dni do narodzin Oksanki.

Celownik:
(komu? czemu?)
OksanceKorzysta z okazji, by wyznać Oksance miłość.
Tego Oksance było już za wiele.
Daję Oksance, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Oksance mamy kolejny artykuł po polsku.
Powiedz wszystkim i Oksance, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
OksankęSpotkałam Oksankę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałem znacząco na Oksankę.
Patrzy na Oksankę wyczekująco.
Postaram się namówić Oksankę na spacer.
Oksankę zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OksankąTym razem korespondowałam z Oksanką.
Śpiewam z Oksanką.
Obie z Oksanką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Pracuję razem z Oksanką.
Zginął w pojedynku z Oksanką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OksanceZastanawiał się dlaczego wspomniał o Oksance.
Więcej o Oksance znajdziecie na naszej stronie.
Artykuł o Oksance wywołał burzę w mediach.
Teraz chcę napisać parę słów o Oksance.
Pamiętajmy o Oksance i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
OksankoGdzie jesteś Oksanko!?
Dzień dobry Oksanko!
Witaj Oksanko!
Cześć Oksanko!
Oksanko! Uważaj!