Odmiana imienia Normusia przez przypadki

Normusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Normusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Normusi

Celownik
(komu? czemu?):Normusi

Biernik
(kogo? co?):Normusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Normusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Normusi

Wołacz
(hej!):Normusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NormusiaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Normusia.
Za chwilę wróci Normusia z lasu.
Jeśli jednak przegrasz, Normusia zostaje z nami.
Normusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Na drugie imię mam Normusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NormusiPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Normusi.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Normusi słychać.
Przed sobą ujrzałam rękę Normusi.
Tato Normusi produkował abażury.
Tymczasem zauważyłam wpis Normusi kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
NormusiOddaję Normusi list.
Napisałem wiersz dzięki Normusi.
Przyglądam się Normusi.
Musiałam się zwierzyć Normusi.
Opowiadam Normusi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
NormusięSpojrzałam na Normusię jak dopisuje kolejne literki.
Pożegnali w końcu Normusię i wyszli razem.
Oszołomienie spadło teraz na Normusię i na moment odebrało mu wigor.
Kawę kupioną przez Normusię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Przyniesiona przez Normusię kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NormusiąSiedzieliśmy z Normusią przy basenie.
Razem z Normusią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Karolina miała się spotkać z Normusią przed szkołą.
Dwa dni temu miałam z Normusią śmieszną przygodę.
Razem z Normusią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NormusiPrzy Normusi zapomniałem o wszystkim.
Na koniec parę słów o Normusi.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Normusi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Normusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Normusi.

Wołacz:
(hej!)
NormusiuDziękuję Normusiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Normusiu!?
Cześć Normusiu!
Dobranoc Normusiu!
Normusiu! Uważaj!