Jak odmienić imię Normusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Normusia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Normusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Normusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Normusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Normusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Normusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Normusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Normusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Normusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Normusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Normusia przez przypadki.