Odmiana imienia Nasław przez przypadki

Nasław imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nasław

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nasława

Celownik
(komu? czemu?):Nasławowi

Biernik
(kogo? co?):Nasława

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nasławem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nasławie

Wołacz
(hej!):Nasławie!

Przykłady odmiany imienia Nasław” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Nasław

Dopiero do mnie dotarło, że Nasław już tu jest.
Nasław tego nie widzi.
Na drugie imię mam Nasław.
Nasław nie umie śpiewać.
Jak już wiecie mam na imię Nasław.

Dopełniacz (kogo? czego?): Nasława

Tata Nasława sam opatrzył mi nogę.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Nasława.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Nasława.
Rozalia podeszła do Nasława.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Nasława.

Celownik (komu? czemu?): Nasławowi

Zostawiam Nasławowi karteczkę i już mnie nie ma.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Nasławowi.
Proszę Nasławowi nie dokuczać!
Słoik z kawą wyleciał Nasławowi z rąk.
Zszedłem z drogi Nasławowi i usiadłem w fotelu.

Biernik (kogo? co?): Nasława

Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Nasława bardzo przyjaźnie.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Nasława.
Widziałem dzisiaj Nasława z mojej klasy.
Nasława natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Widzę Nasława.

Narzędnik (z kim? z czym?): Nasławem

W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Nasławem.
A sytuacja z Nasławem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Wymyśliłam z Nasławem nową zabawę.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Nasławem.
Wieczorem z Nasławem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik (o kim? o czym?): Nasławie

Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Nasławie.
Ten wiersz jest o Nasławie.
Hipnotyzująca powieść o Nasławie i płatnym mordercy.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Nasławie.
Marzę o Nasławie.

Wołacz (hej!): Nasławie

Cześć Nasławie!
Gdzie jesteś Nasławie!?
Dzień dobry Nasławie!
Nasławie! Gdzie jesteś?
Witaj Nasławie!