Odmiana imienia Nasławuś przez przypadki

Nasławuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nasławuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nasławusia

Celownik
(komu? czemu?):Nasławusiowi

Biernik
(kogo? co?):Nasławusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nasławusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nasławusiu

Wołacz
(hej!):Nasławusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NasławuśZa chwilę wróci Nasławuś z lasu.
Nasławuś tego nie widzi.
Dla mnie było już jasne, ze Nasławuś umiera.
Mam na imię Nasławuś.
Nasławuś wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NasławusiaWysyłam list do Nasławusia.
Rodzina Nasławusia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Przedwczoraj były urodziny Nasławusia.
Tata Nasławusia sam opatrzył mi nogę.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Nasławusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
NasławusiowiNasławusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Nasławusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Od początku próbujemy pomóc Nasławusiowi.
Musiałam się zwierzyć Nasławusiowi.
Proszę Nasławusiowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
NasławusiaPatrzył na Nasławusia z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzałam na Nasławusia w wymownym geście.
W Nasławusia nagle coś wstąpiło.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Nasławusia.
W końcu obudzili Nasławusia, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NasławusiemOboje z Nasławusiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Sprzątam pokój razem z Nasławusiem.
Weekend spędzony z Nasławusiem był przesympatyczny.
Pracuję z Nasławusiem.
Wczoraj wracamy z Nasławusiem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NasławusiuPomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Nasławusiu.
Przy Nasławusiu zapomniałem o wszystkim.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Nasławusiu.
Wczoraj wspomniałam o Nasławusiu z moim tatą.
Piszę o Nasławusiu.

Wołacz:
(hej!)
NasławusiuNasławusiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Nasławusiu!
Gdzie jesteś Nasławusiu!?
Nasławusiu! Uważaj!
Dobry wieczór Nasławusiu!