Odmiana imienia Nadziejunia przez przypadki

Nadziejunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Nadziejunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Nadziejuni

Celownik
(komu? czemu?):Nadziejuni

Biernik
(kogo? co?):Nadziejunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Nadziejunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Nadziejuni

Wołacz
(hej!):Nadziejuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NadziejuniaZa chwilę wróci Nadziejunia z lasu.
Nadziejunia chce pójść ze mną na spacer.
Autorem artykułu jest Nadziejunia.
Mam na imię Nadziejunia.
Nadziejunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NadziejuniNie mogę się otrząsnąć po odejściu Nadziejuni.
Uroda Nadziejuni miała potężną moc.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Nadziejuni.
Nie ma Nadziejuni.
Postawa Nadziejuni była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
NadziejuniDopiero teraz zrozumiałem, że Nadziejuni coś się stało.
Coś muszę Nadziejuni powiedzieć, stoi i czeka.
Chciałam szybko pochwalić się Nadziejuni.
Słoik z kawą wyleciał Nadziejuni z rąk.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Nadziejuni.

Biernik:
(kogo? co?)
NadziejunięPrzeprosiłam Nadziejunię i poszłam dalej.
Widzę Nadziejunię.
Sierżant wpatrywał się w Nadziejunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Widziałem dzisiaj Nadziejunię z mojej klasy.
W Nadziejunię nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NadziejuniąRazem z Nadziejunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wieczorem z Nadziejunią znowu idziemy na spacer.
Refleksyjnie po spotkaniu z Nadziejunią.
Wymyśliłam z Nadziejunią nową zabawę.
Weekend spędzony z Nadziejunią był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NadziejuniWarto także pomyśleć chwilę o Nadziejuni.
Ten wiersz jest o Nadziejuni.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Nadziejuni.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Nadziejuni.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Nadziejuni.

Wołacz:
(hej!)
NadziejuniuWitaj Nadziejuniu!
Cześć Nadziejuniu!
Hej Nadziejuniu!
Dobranoc Nadziejuniu!
Nadziejuniu! Uważaj!