Jak się pisze imię Nadziejunia? Piszemy o Nadziejuni czy o Nadziejunii?
Imię żeńskie Nadziejunia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Nadziejunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Nadziejunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Nadziejuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Nadziejuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Nadziejunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Nadziejunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Śpiewam o Nadziejuni.
Wołacz (Hej!): Nadziejuniu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Nadziejunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Nadziejunia przez przypadki.