Odmiana imienia Naczęmir przez przypadki

Naczęmir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Naczęmir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Naczęmira

Celownik
(komu? czemu?):Naczęmirowi

Biernik
(kogo? co?):Naczęmira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Naczęmirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Naczęmirze

Wołacz
(hej!):Naczęmirze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NaczęmirZa chwilę wróci Naczęmir z lasu.
Naczęmir chce pójść ze mną na dyskotekę.
Naczęmir nie umie grać na gitarze.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Naczęmir.
W domu Naczęmir często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NaczęmiraKrótki filmik przedstawiający braciszka Naczęmira.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Naczęmira.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Naczęmira.
Najbardziej polubiłam ojca Naczęmira.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Naczęmira.

Celownik:
(komu? czemu?)
NaczęmirowiKorzysta z okazji, by wyznać Naczęmirowi miłość.
Naczęmirowi włosy stanęły dęba na głowie.
Naczęmirowi oczy błyszczą.
Proszę Naczęmirowi nie dokuczać!
Daję Naczęmirowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
NaczęmiraPożegnali w końcu Naczęmira i wyszli razem.
Lubię Naczęmira.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Naczęmira.
Przeprosiłam Naczęmira i poszłam dalej.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Naczęmira.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NaczęmiremRazem z Naczęmirem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Idę na spacer z Naczęmirem.
Pracuję z Naczęmirem.
Razem z Naczęmirem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Przez chwilę oboje z Naczęmirem patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
NaczęmirzeChciałam dowiedzieć się więcej o Naczęmirze.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Naczęmirze.
Śpiewam o Naczęmirze.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Naczęmirze.
Zapraszam na film dokumentalny o Naczęmirze.

Wołacz:
(hej!)
NaczęmirzeNaczęmirze! Uważaj!
Dzień dobry Naczęmirze!
Naczęmirze! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Naczęmirze!?
Dobranoc Naczęmirze!