Odmiana imienia Naczęmiś przez przypadki

Naczęmiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Naczęmiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Naczęmisiu

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Naczęmisia

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Naczęmisiu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Naczęmisiowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):Naczęmisia

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Naczęmisiem!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
NaczęmiśJa i Naczęmiś nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Naczęmiś?
Naczęmiś nie umie śpiewać.
Naczęmiś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Mam na imię Naczęmiś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
NaczęmisiuUroda Naczęmisiu miała potężną moc.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Naczęmisiu.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Naczęmisiu.
Tata Naczęmisiu opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Naczęmisiu siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
Tego było już za wiele.
Co tej po głowie chodzi?
Zszedłem z drogi i usiadłem w fotelu.
Oczywiście każdy przyzna rację .
Tym razem nie damy dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
Spojrzała na jeszcze raz.
Spojrzałem znacząco na .
Popatrzyłam na przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzał na z zaciekawieniem.
Patrzył na wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
NaczęmisiaSiedzieliśmy z Naczęmisia na ławce w parku.
Śpiewam z Naczęmisia.
Powinnam jednak pojechać z Naczęmisia.
Siedzieliśmy z Naczęmisia na kanapie.
Obie z Naczęmisia postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Więcej o znajdziecie na naszej stronie.
Nie wspomniałem na początku o .
Wszyscy dyskutują o .
Mowa oczywiście o .
Na pewno słyszałyście o .

Wołacz:
(hej!)
NaczęmisiuDzień dobry Naczęmisiu!
Dziękuję Naczęmisiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Naczęmisiu!?
Naczęmisiu! Wróć do mnie!
Hej Naczęmisiu!