Odmiana imienia Miłusia przez przypadki

Miłusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Miłusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Miłusi

Celownik
(komu? czemu?):Miłusi

Biernik
(kogo? co?):Miłusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Miłusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Miłusi

Wołacz
(hej!):Miłusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MiłusiaMiłusia chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Miłusia?
Miłusia ma katar i źle się czuje.
Dziś Miłusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Miłusia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MiłusiPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Miłusi słychać.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Miłusi.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Miłusi.
Nie ma Miłusi.
Tata Miłusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
MiłusiTen nie pozostał dłużny Miłusi.
Przyglądam się Miłusi.
Tego Miłusi było już za wiele.
Miłusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Miłusi włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
MiłusięPoszłam dalej i wtedy poznałam Miłusię.
Chwyciła Miłusię za rękaw płaszcza.
Spojrzał na Miłusię z zaciekawieniem.
Przed sesją zapytałam Miłusię co lubi.
Zdjęcie przesłane przez Miłusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MiłusiąPracuję z Miłusią.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Miłusią.
Siedzieliśmy z Miłusią na kanapie.
Razem z Miłusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zostanę tu tylko z Miłusią i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MiłusiMyślał o Miłusi i o swoim życiu.
Kilka słów od autora materiału o Miłusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Miłusi.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Miłusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Miłusi.

Wołacz:
(hej!)
MiłusiuMiłusiu! Wróć do mnie!
Cześć Miłusiu!
Dobranoc Miłusiu!
Witaj Miłusiu!
Dzień dobry Miłusiu!