Odmiana imienia Miłulcia przez przypadki

Miłulcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Miłulcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Miłulci

Celownik
(komu? czemu?):Miłulci

Biernik
(kogo? co?):Miłulcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Miłulcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Miłulci

Wołacz
(hej!):Miłulciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MiłulciaJa i Miłulcia nie wiedziałyśmy, co robić.
Ma na imię Miłulcia.
Moje drugie imię to właśnie Miłulcia.
Za chwilę wróci Miłulcia z lasu.
Dla mnie było już jasne, ze Miłulcia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MiłulciPostanowiłam zadzwonić do Miłulci i chłopaków.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Miłulci.
Postanowiłam zadzwonić do Miłulci.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Miłulci.
W domu babci Miłulci od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
MiłulciZaproponowałem Miłulci dwa tematy.
Proszę Miłulci nie dokuczać!
Miłulci włosy stanęły dęba na głowie.
Co tej Miłulci po głowie chodzi?
Oddaję Miłulci list.

Biernik:
(kogo? co?)
MiłulcięKacper patrzył na Miłulcię ze zdumieniem.
Podchodzi, całuje Miłulcię i idzie do wyjścia.
Sierżant wpatrywał się w Miłulcię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzała na Miłulcię jeszcze raz.
Patrzył na Miłulcię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MiłulciąDorota spotkała się z Miłulcią.
Oboje z Miłulcią wybuchliśmy śmiechem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Miłulcią.
Siedzieliśmy z Miłulcią na ławce w parku.
Obie z Miłulcią postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MiłulciŚpiewam o Miłulci.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Miłulci.
Od ostatniego wpisu o Miłulci wydarzyło się sporo.
Myślę o Miłulci.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Miłulci.

Wołacz:
(hej!)
MiłulciuWitaj Miłulciu!
Dzień dobry Miłulciu!
Dobranoc Miłulciu!
Hej Miłulciu!
Dobry wieczór Miłulciu!