Jak odmienić imię Miłulcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Miłulcia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Miłulcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Miłulcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Miłulci.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Miłulci.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Miłulcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Miłulcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Miłulci.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Miłulciu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Miłulcia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Miłulcia przez przypadki.