Jak się odmienia przez przypadki imię Miłulcia?
Imię żeńskie Miłulcia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Miłulcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Miłulcia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Miłulci.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Miłulci.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Miłulcię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Miłulcią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Pamiętam o Miłulci.
Wołacz (Hej!): Witaj Miłulciu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Miłulcia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Miłulcia przez przypadki.