Odmiana imienia Merkuria przez przypadki

Merkuria imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Merkuria

Dopełniacz
(kogo? czego?):Merkurii

Celownik
(komu? czemu?):Merkurii

Biernik
(kogo? co?):Merkurię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Merkurią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Merkurii

Wołacz
(hej!):Merkurio!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
MerkuriaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Merkuria.
Na drugie imię mam Merkuria.
Jeśli jednak przegrasz, Merkuria zostaje z nami.
Co robi Merkuria?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Merkuria.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
MerkuriiPożyczę od Merkurii samochód i możemy jechać.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Merkurii.
Piszę list do Merkurii.
Uroda Merkurii miała potężną moc.
Jadę do Merkurii.

Celownik:
(komu? czemu?)
MerkuriiZszedłem z drogi Merkurii i usiadłem w fotelu.
Oddaję Merkurii list.
Przyglądam się Merkurii.
Powiedz wszystkim i Merkurii, że nic mi nie jest.
Od początku próbujemy pomóc Merkurii.

Biernik:
(kogo? co?)
MerkurięPoszłam dalej i wtedy poznałam Merkurię.
Odprowadziłam Merkurię do wyjścia.
Spojrzał na Merkurię i uśmiechnął się.
Kawę kupioną przez Merkurię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Czekałam na Merkurię w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
MerkuriąPracuję z Merkurią.
Jadę z Merkurią na dyskotekę.
Rozmawiam z Merkurią.
Dwa dni temu miałam z Merkurią śmieszną przygodę.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Merkurią na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
MerkuriiNie wspomniałem na początku o Merkurii.
Ten wiersz jest o Merkurii.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Merkurii.
To jest pieśń o Merkurii.
Chciałbym być teraz przy Merkurii.

Wołacz:
(hej!)
MerkurioHej Merkurio!
Witaj Merkurio!
Merkurio! Gdzie jesteś?
Dziękuję Merkurio za rozmowę!
Merkurio! Wróć do mnie!